Bliskie naszemu sercu są metody pedagogiczne Marii Montessori, w myśl których wszystkie dzieci mają prawo rozwijać się w swoim tempie oraz uczyć na własnych doświadczeniach, także popełniając błędy.

Wierzymy, iż każde dziecko ma zakodowany odmienny potencjał i predyspozycje, a do właściwego rozwoju potrzebuje odpowiednich warunków i optymalnego wsparcia.

Celem działań dorosłego w odniesieniu do dziecka ma być pełne szacunku i miłości wspieranie go w realizowaniu indywidualnego, wewnętrznego planu rozwoju. To, co możemy zrobić, to dać dziecku „klucz do świata” i pomóc w umiejętnym korzystaniu z wolności, którą mu dajemy zgodnie z zasadą: "pozwalać tyle, ile to możliwe, a ograniczać tyle, ile to konieczne".

Ważne jest także, aby dzieci rozwijały się w kontakcie z dziećmi młodszymi i starszymi od siebie, co pozwala na tzw. „duchową osmozę” między nimi - różnorodność zachęca do nauki i jest bardziej motywująca niż jednakowość.

Młodsze dzieci przygotowują się wewnętrznie do pracy, często wcześniej i łatwiej przyjmują zasady od starszych dzieci niż dorosłych.

Dzieci starsze powtarzają sobie zdobyte umiejętności, uczą się zrozumiałego formułowania swojej wiedzy i wzmacniają wiarę we własne możliwości (to co kiedyś było dla mnie trudne, teraz jest łatwe).

Łatwiej też przestrzegają zasad widząc, że młodsi uczą się od nich.